Misschien is dit wel de meest bijzondere ervaring van onze zomer. De wekker gaat om kwart over vijf: het is tijd om oude schoenen aan te trekken, de kajuit uit te gaan en met behulp van een grote ladder de oude zeilboot de Willem Jacob af te springen. We doen het luik open en staan op het dek. Nog een beetje versuft kijken we om ons heen. Het enige wat we zien is de boot in het felle volle maanlicht, al liggend op een grote zandbank in de Waddenzee. Één woord? Wauw.

Na een mooie vaartocht bij zonsondergang staat ons zodra de nacht gevallen is wel iets heel speciaals te wachten. We worden langzaam maar zeker wakker op het dek. Het enige wat we horen zijn geluiden uit de natuur: vroege vogels, nachtelijke waterdieren en de wind langs de zeilen van de boot. We klimmen de ladder af en laten ons voorzichtig zakken in het modderige zand van de zandbank. Onze gympen zakken een beetje weg in de geul waar de boot in ligt, maar een stukje verder is het zand redelijk hard. Om een goed beeld te krijgen van de immense Willem Jacob lopen we een stukje verder het wad op. Het is zo bizar om hier in het donker onder de volle maan te lopen met letterlijk niks om ons heen. Daar waar normaal een wilde zee is is nu gewoon niks. Ja, zand. En een boot. En wij. In de volle maan! Kun je je dat voorstellen?

Het is bijna niet te omschrijven hoe ons uitzicht is wanneer we een stukje verder weg staan. In de verte zien we de lichtjes van Schiermonnikoog en wanneer we de andere kant op kijken zien we een paar gebouwen van het vasteland bij Lauwersoog. We staan gewoon in the middle of nowhere op de bodem van de Waddenzee! Het schip ligt er prachtig bij in het maanlicht van de volle man. Omdat we alleen een silhouet zien heeft de Willem Jacob wel wat weg van het grote piratenschip uit de film Pirates of the Caribbean met op de achtergrond een adembenemende sterrenhemel. We zijn er letterlijk stil van - en dat is niet alleen omdat we nog een beetje moe zijn.

Toen wij eerder die nacht rond een uurtje of één gingen slapen was schipper Tjerk nog druk bezig met het besturen van het zeilschip. Een ruim uur later zou hij de Willem Jacob droog gaan leggen. Het grappige is dat we daar in bed op het schip vrijwel niks van hebben gemerkt. We zijn dus gaan slapen terwijl we nog op het water aan het varen waren en we zijn wakker geworden toen alles ineens zand bleek te zijn. Een hele vreemde maar te gekke ervaring die we absoluut niet snel zullen vergeten.

Om onszelf achteraf als twee kleine poppetjes naast de boot te zien staan met letterlijk niks eromheen is helemaal bizar. (Dank aan Zoë van National Geographic Traveler voor de bovenstaande foto van ons!) Het lijkt net of het overdag is op de foto met een soort extreem vignet over het beeld heen, maar het was toch echt pikkedonker. Het maanlicht van de volle maan was zó fel dat we tot ver over de bodem van de Waddenzee konden kijken. Onvergetelijk.

Dergelijke droogvaltochten kunnen met Tjerk en zijn bemanning zowel overdag als midden in de nacht plaatsvinden. Het ligt er maar net aan hoe het tij staat. Het is dus handig om dit vooraf even te informeren bij de crew van het schip. Wij zullen absoluut nog eens terugkeren om dit spektakel overdag mee te maken zodat we precies kunnen zien hoe dat proces in daglicht verloopt. Het leuke is: jij kan dat ook! 

Check de website van de Willem Jacob voor meer informatie omtrent een bijzondere droogvaltocht en laat ons vooral weten of en wanneer je gaat. Zo'n bijzondere ervaring willen we zó graag met anderen bespreken. Ahoy!