Expeditie Kram: reisblog over kamperen + bijzonder slapen

View Original

Dromen in een Leerdamse trekkershut

Met verschillende Expeditie Kram-bestemmingen hebben we al bewezen dat je niet ver hoeft te gaan voor de schoonheid van de natuur en totale rust. Toch spant Natuurkampeerterrein Kampeerbosje Leerdam de kroon: zo dichtbij en toch voelt het zo ver weg van de bewoonde wereld. Namens Stichting De Groene Koepel (voorheen Stichting Natuurkampeerterreinen) testten we een van de trekkershutten, waar basic toch nog best wel luxe kan zijn. Een wereld van gekleurde bladeren, sprookjesachtige hutjes en volledige ontspanning.

Hoe kom je er?

Leerdam ligt ontzettend dichtbij Utrecht en de rest van de Randstad, waardoor je op meerdere manieren naar deze Zuid-Hollandse stad kunt afreizen. Wij kozen voor de trein richting Geldermalsen, waar we over moesten stappen op de stoptrein naar Leerdam. Al met al ben je dan ongeveer slechts 40 minuten onderweg. We willen echter nog wel eens terug gaan met de fiets vanaf Utrecht, omdat de route er naar toe meer dan prachtig is. Vanaf station Leerdam is het ongeveer een kwartiertje lopen richting het Kampeerbosje met de meest gemakkelijke routebeschrijving: vanaf het station rechts, neem de eerste rechts en ga alsmaar rechtdoor totdat je bij de nummers 25 en 29 linksaf het terrein op gaat waarbij je uiteindelijk uit komt bij het Kampeerbosje. Simpel toch? Het ging bij ons zowaar in één keer goed, dus dan moet het bij jullie helemaal goed komen.

Het Kampeerbosje in Leerdam is door de jaren heen midden tussen de weilanden ontstaan en met veel liefde en werk door de eigenaren opgezet. Inmiddels is het Kampeerbosje een volwaardig natuurkampeerterrein, met plek voor spontane kampeerders in de zomer en rustzoekers het hele jaar door. Hoewel het Kampeerbosje erg dichtbij en gemakkelijk bereikbaar is (we zijn nog niet eerder zo kort onderweg geweest!) vinden we ook hier weer die totale rust waar we zo van houden. Vanavond slapen we in één van de trekkershutten, een veelvoorkomende accommodatie bij Stichting De Groene Koepel. Ze zijn in alle soorten en maten door het hele land te vinden.

Om hier te kunnen blijven slapen moet je in het bezit zijn van een Natuurkampeerkaart. Deze kaart zit in het zogeheten Het Groene Boekje die je hier kunt bestellen. Op deze manier heb je de garantie dat je op een kampeerplek komt waar aan bepaalde regels wordt voldaan. Zo weet je bijvoorbeeld zeker dat je in een gebied gaat kamperen of verblijven van hoge natuurlijke waarde en respecteer je de heerlijke landelijke rust en privacy van andere kampeerders. Wij vinden het heel fijn dat er kampeerterreinen met dit soort regels zijn, zodat je echt optimaal kunt genieten van een paar dagen weg. Niets is er irritanter dan overlast van lawaaierige buren of de rotzooi op moeten ruimen van mensen die vóór jou op dezelfde kampeerplek hebben gestaan.

Het blijkt dat we bij het Kampeerbosje met onze neuzen in de boter vallen door vanavond een trekkershut uit te proberen. Terwijl eigenaren Hennie en Anita ons rondleiden vertellen ze dat de trekkershutten basic maar toch best luxe zijn. We hebben geen idee wat we kunnen verwachten terwijl we door een prachtige zee van herfstbladeren lopen. Na een korte rondleiding gaan we op ontdekking uit. Niet buiten, maar binnen! Wat we daar aantreffen is alles wat we helemaal niet hadden verwacht bij een trekkershut. Een kacheltje? Een keukenblok? Wij dachten van tevoren dat we hier in het hart van november onszelf zouden moeten opwarmen boven een zelf gestookt vuurtje, maar niets blijkt minder waar. Wat een heerlijk herfstig huisje hier midden in de natuur van Leerdam!

Door het vele gebruik van hout en de vorm van de trekkershutten voelen ze eigenlijk heel Scandinavisch aan, waar wij altijd blij van worden. Zoals Hennie en Anita al zeiden zijn de hutten vrij basic maar gelijk van alle gemakken voorzien. Met een koelkast, kookpitten, kookgerei, een eigen wc en een heel fijn kacheltje is de trekkershut perfect voor een lang weekend om zonder WiFi in een klein stukje natuur, midden in het drukke Nederland, tot rust te komen. We zien vrienden en stelletjes hier nu al hele gezellige weekenden doorbrengen in vrijwel ieder seizoen van het jaar. Hoewel we nu midden in de herfst zitten, schijnt de zon lekker goed. We blijven dan ook nog even in de twee stoelen voor ons huisje zitten, al genietend van dit fijne herfstweer. De zonnestralen in de namiddag komen precies ons huisje binnen wat resulteert in heel mooi sfeervol licht. Het maakt het geheel nóg mooier dan het al is.

We komen tijdens ons verblijf dan ook niet verder dan het Kampeerbosje en onze geweldige trekkershut. En dat hoeft ook helemaal niet. Terwijl we op andere plekken urenlang prachtige omgevingen aan het ontdekken zijn lopen we hier op het kleine eilandje tussen uitgestrekte gras- en landbouwvelden en voelen ons best wel ver van de bewoonde wereld. Met de zon vol in ons gezicht ontdekken we de verschillende slaapplekken op het terrein. Er zijn drie trekkershutten, er is een pipowagen (alweer!) en er zijn een aantal plekken voor je tent. Het natuurkampeerterrein was in eerste instantie jaren geleden gewoon een veldje. Hennie en Anita hebben het door de jaren heen opgebouwd, bomen geplant en zien groeien, romantische paden met verlichting aangelegd die naar de gezellige trekkershutten leiden en zelf bruggen gebouwd om het plekje zoveel mogelijk sfeer te geven. Dat is meer dan gelukt. Voor we ons terugtrekken in ons warme hol zien we de lucht veranderen in een prachtig schilderij met tientallen verschillende kleuren terwijl de zon ondergaat over de uitgestrekte Nederlandse velden. Terwijl we teruglopen zijn lantaarns en lichten langs de paden aangestoken en lijkt het Kampeerbosje een heus sprookjesbos. Het enige geluid wat we horen komt van voorbijtrekkende vogels en ganzen die in het avondrood als een bewegend silhouet op het schilderij zijn geplakt. De sterren die langzaamaan aan de hemel verschijnen zien we goed door de takken die nu toch hun bladeren al bijna helemaal verloren zijn. Het is tijd om lekker naar binnen te gaan en de kachel goed te laten branden.

De rest van ons verblijf is vooral iets wat we andere bezoekers ook zouden aanraden. Heerlijk in of rond de trekkershut hangen, heel veel kletsen en samen koken. Deze overnachting zijn er geen andere bezoekers op het terrein, maar Anita vertelt ons dat de weekenden in dit seizoen toch altijd nog wel volgeboekt zijn. Ook al zouden er wél andere kampeerders verblijven dan denken we alsnog dat we er totaal geen last van zouden hebben gehad. De hutjes staan redelijk beschut, ook al liggen de meeste bladeren van de omringende bomen en struiken op de grond. We kunnen ons voorstellen dat je in de zomer hier helemaal het idee hebt alsof je ergens in het bos in the middle of nowhere een hutje hebt gehuurd.

Wij brengen de avond door met onze Kram-to-go-maaltijd Mac and Cheese terwijl we onze bedden bij elkaar schuiven en samen een film kijken terwijl we eigenlijk gewoon aan het praten zijn. Dat is het fijne aan dit soort plekken. Telefoons en andere dingen verliezen al snel de interesse wanneer je op dit soort fantastische slaapplaatsen samen bent. De tijd hebben om alles te kunnen bespreken, goed te kunnen lachen of een kaartspel te kunnen doen, of dat boek eindelijk eens te kunnen lezen. Je moet niks, je hoeft niks, je zit er gewoon. Het Kampeerbosje is zo'n plek waar dat allemaal kan zonder dat je het gevoel hebt dat je nog van alles moet doen. Genieten en ontspannen, dát zouden meer mensen eens moeten doen.